Geïnspireerd geraakt door de Serpentine paviljoenen in London heb ik zelf een paviljoen ontworpen. De gevel van het paviljoen helt onder 45% naar binnen en is volledig bekleed met spiegelglas. Het paviljoen ‘zweeft’ boven een betonnen kelderbak. De wanden van de kelderbak hellen onder 45% naar buiten en zijn ook volledig bekleed met spiegels. Hierdoor ontstaat een bijzonder effect. Als je recht voor het paviljoen staat zie je, door de spiegels, het beeld van wat er zich achter het paviljoen bevindt.

Het verdwijnen van het gebouw

Het paviljoen verdwijnt dus vrijwel volledig in de achtergrond. Het paviljoen is begaanbaar. Van binnenuit kun je door het spiegelglas heen kijken. Je kunt dus naar buiten kijken zonder gezien te worden. Het paviljoen raakt aan gevoelens van schaamte, geborgenheid, identiteit en veiligheid.

Huidige status van het ontwerp op november ’22:

ontwerpfase